Mercedes-Benz od 2016 r. wprowadza stopniowo do swoich modeli (klas E i S) nową modułową rodzinę silników benzynowych i wysokoprężnych. Są one wyposażone w interesujące rozwiązania techniczne, mające sprostać obecnym i przyszłym wymaganiom co do zużycia paliwa i emisji spalin. Według zapewnień przedstawicieli firmy stanowią praktyczną realizację idei rightsizingu (w opozycji do downsizingu), rozumianego jako ścisłe dostosowywanie silnika do konkretnych wymagań odbiorcy. W artykule podano charakterystyczne cechy konstrukcyjne takich silników, jak benzynowe: czterocylindrowy M 264, sześciocylindrowy M 256 i ośmiocylindrowy M 176 w układzie widlastym, oraz wysokoprężne serii OM (OM 656 i OM 654). Szerzej omówiono takie nowatorskie rozwiązania, jak technologia NANOSLIDE, odśrodkowy tłumik drgań skrętnych typu wahadłowego, czy rozrusznikoalternatory RSG i ISG.

Od pierwszego stycznia zaczęło obowiązywać w Niemczech rozporządzenie dotyczące sprawdzania świateł podczas okresowych badań technicznych. Obecnie każde stanowisko do kontroli i ustawiania reflektorów musi być zgodne z przepisami, skalibrowane i przejść pozytywnie urzędowe sprawdzenie. Jak pokazują statystyki organizacji wykonujących badania, wadliwe oświetlenie jest najczęstszą, stwierdzaną podczas kontroli w SKP, usterką w pojazdach. W istotnej części jest to związane z nieprawidłowym ustawieniem reflektorów. Nowatorskie rozwiązania w dziedzinie oświetlenia (wykorzystujące np. technikę LED lub laserową, światła matrycowe LED) oraz systemy ze zmienną granicą światłocienia stawiają także nowe wymagania dotyczące kontroli i regulacji reflektorów. Nowe wymagania mają na celu zwiększenie dokładności i powtarzalności pomiaru ustawienia świateł.  Na czym polegają zmiany i jakie wyzwania postawiono przed niemieckimi organizacjami wykonującymi badania techniczne? Odpowiedź w numerze.

W artykule autor Mikołaj Słupski prezentuje nową metodę diagnozowania samochodu pod nazwą „minicentrum”. Została ona podniesiona do rangi metody naukowej, ponieważ autor doktoryzował się z tego tematu na Politechnice Lubelskiej. Metoda polega na wytypowaniu miejsca, które stanie się centrum diagnostycznym. Pod pojęciem miejsce rozumie się pewien punkt fizyczny w obszarze samochodu. W to nowe miejsce przeznaczone do pomiarów zostaje włą­czona dodatkowa aparatura diagnostyczna. W odróżnieniu od tradycyjnej metody, skaner jest podłączany nie tylko do fabrycznego gniazda diagnostycznego, ale także do nowego, wprowa­dzonego punktu, określonego jako miejsce i otoczenie minicentrum. Jak w praktyce korzystać z tej metody i jakie zalety daje jej stosowanie? O tym można przeczytać w artykule.

Badanie hałasu jest przeprowadzane w uzasadnionych przypadkach, gdy zachodzi podejrzenie przekroczenia wartości określonych w warunkach technicznych. Sprawdzenie spełnienia warunku ustawowego dotyczącego emisji hałasu  należy zarówno do organu kontrolującego, jak także do diagnosty wykonującego badanie techniczne pojazdu. W artykule omówiono procedurę pomiaru hałasu w warunkach skp. Podano kryteria oceny oraz wartości poziomu hałasu zewnętrznego dla pojazdów niehomologowanych. Na koniec artykułu poruszono kwestię dotyczącą dokładanych sygnałów dźwiękowych w pojazdach.