Od kilku lat w Europie wzrasta zainteresowanie zarówno producentów samochodów, jak i kierowców oponami Run-Flat. Są to opony posiadające specjalne wzmocnienia boków, które umożliwiają kontynuację jazdy mimo utraty powietrza. Niestety, nie wszyscy wiedzą, że ich montaż wymaga odpowiedniego sprzętu i procedur. Dlatego w pierwszym powakacyjnym numerze „Serwisu Motoryzacyjnego” zamieszczamy obszerny artykuł przedstawiający zasady poprawnego montowania tych opon. Nie próbujmy na siłę zakładać takiej opony przy użyciu zwykłych montażownic, albowiem możemy doprowadzić do uszkodzenia elementów nośnych opony, które trudno jest od razu zauważyć. Usterka ujawnia się dopiero po pewnym czasie, na ogół w sytuacji krytycznej na drodze. System Run-Flat miał przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa jazdy. Tymczasem w krajach, gdzie opony Run-Flat są bardziej popularne, odnotowuje się rosnącą liczbę wypadków drogowych, których przyczyną jest pęknięcie opony wynikające z niefachowego jej montażu. Aby zapobiegać tego typu sytuacjom, wprowadzono (np. w Niemczech) obowiązek stosowania do wymiany opon Run-Flat wyłącznie certyfikowanych montażownic oraz obowiązek przeszkolenia z ich obsługi. Do szkolenia są dopuszczane osoby, które mają średnie wykształcenie techniczne lub pracują przynajmniej 3 lata w serwisie opon. Jak widać, nie każdy warsztat może działać na tym polu bez specjalnych kwalifikacji. W Polsce takich wymagań jeszcze nie ma. Decydując się jednak w swojej działalności na serwisowanie „runfatów”, pamiętajmy o groźnych skutkach braku profesjonalizmu.

W Polsce, tak jak w większości krajów UE, dopuszczalne są zmiany w pojazdach. W każdym przypadku regulują to przepisy, które określają granicę zmian oraz opisują, w jaki sposób można formalnie potwierdzać te zmiany  w dokumentach. Biorąc jednak pod uwagę naszą polską mentalność i fantazję, jesteśmy niedoścignionym „wzorem” dla innych. Autor omawia kilka powszechnych przypadków zmian konstrukcji pojazdu, które problemy podczas badań technicznych.