Czy promowanie niektórych rozwią­zań proekologicznych może okazać się, mówiąc potocznie, zwykłą „ściemą”? Coraz więcej dociera do nas informacji wskazujących, że ekologiczne rozwiąza­nia nie mają na celu ochrony środowi­ska, lecz podwyższanie cen produktów i przynoszenie zysków koncernom. Posłu­żę się tutaj dwoma prostymi przykłada­mi. Jednym są torby „ekologiczne”, które mają zastąpić jednorazowe. Okazuje się, że ich biodegradowalność nie jest tak ni­ska, jak zapewniano, a ich produkcja da­je większe zanieczyszczenie środowiska niż darmowych jednorazówek. Drugim przykładem, już z naszego „podwórka”, są samochody hybrydowe i elektryczne, które nie tylko są bardziej skomplikowa­ne, a więc i droższe, ale niosą za sobą do­datkowe obciążenia dla środowiska. Wy­magają bowiem stosowania akumulato­rów, których produkcja i utylizowanie są wysoce szkodliwe dla środowiska. Po­nadto częste ładowanie samochodów elektrycznych spowoduje duże obciąże­nie sieci energetycznych i przeniesienie zwiększonej emisji zanieczyszczeń do elektrowni. Tymczasem w tradycyjnych silnikach spalinowych nadal drzemią duże rezerwy zwiększenia czystości spa­lin i oszczędności zużycia paliwa, które można łatwo wykorzystać. O przyszłości silników mówiono dużo na czerwcowej konferencji dla dziennikarzy zorganizo­wanej przez firmę Bosch (odsyłam do ar­tykułu na stronie 42). W tym numerze polecam również re­lację z przebiegu crash-testu z udziałem motocykla, jaki odbył się ostatnio w labo­ratorium PIMOT-u. Wniosek jest jeden - motocyklista jadący nawet z niewielką prędkością ma w zderzeniu z samocho­dem minimalne szanse na przeżycie. Pa­miętajmy o tym w czasie naszych urlopo­wych wyjazdów.

Zapraszając do lektury całego nume­ru, życzę naszym Czytelnikom udanego wypoczynku letniego i bezpiecznych po­wrotów do domu.