- Szczegóły
- J. Rejsler
- Kategoria: Numer 1/2008
Słuchać uważnie, tzn. słuchać aktywnie. Siedzenie nieruchome bez widocznych „oznak życia”, z nieruchomą twarzą i wzrokiem utkwionym w twarz mówiącego, nie jest słuchaniem aktywnym i może być skojarzone np. z przysłowiem o gadaniu do obrazu. Słuchanie aktywne wymaga zaangażowania osoby słuchającej w sposób, który osoba mówiąca odbierze jako wyraz zainteresowania. Słuchanie uważne, to słuchanie czynne, bogate w środki, które umożliwiają przekonanie mówiącego, że proces słuchania jest w istocie procesem wymiany informacji, a nie tylko jednokierunkowym jej przekazywaniem.
Więcej w numerze.